Cak Sam
Cak Sus tiba-tiba berubah jadi orang pendiam. Begitu dia keluar dari “ruang pemeriksaan” ia tidak mau bicara sama sekali, apalagi kepada wartawan.
“Ojok manèh ngomong, ambêkan aé koyok-koyoké diêmpêt,” kata Sudrun.
Ketika ia datang ke warung pertama kali, setelah keluar dari ruang pemeriksaan, ia hanya nongkrong; tidak pesan makan atau apapun meski sudah berkali-kali ditawari Ning Sup.
“Kètok-kètoké kênèk tèk-tèk ané,” komentar Cak Sujak. “Tèk-tèk ané yok opo....?” tanya Sudrun. “Mosok Cak Sus iku bênêr-bênêr bêrsih....,” kata Cak Sujak.
“Konco-konconé mêsti wis ngêrti kêlêmahané. Nèk kêlêmahané dibukak, mêlok ancur dèké.” “Sakjané wani mbêngok, yo mêstiné bêrsih.” “Lha sak iki mênêng cêp, kênèk opo?” “Yo kênèk tèk-tèk ané....,” kata Sudrun mengulangi kesimpulan Cak Sujak.
Cak Sus yang duduk di kursi depan warung seperti tahu dirasani. Dia menatap ke Cak Sujak dan Sudrun bergantian.“Jak wongé mêntêlêngi awaké déwé, Jak.” “Babahno, nèk katék takon, opo morang-moring, bêrarti wis gêlêm ngomong.”
Ternyata tidak. Cak Sus hanya menatap Sudrun dan Cak Sujak, kemudian berlalu begitu saja. Bênêr-bênêr wis kênèk tèk-tèk ané,” kata Cak Sujak. “Eman, Jak. Sakjané nèk wongé bêrsih têmên, mbêngoké mêsti dirungokno uwong. Nèk iki mbêngoké koyok nang guo —bantêr tapi mbalik nang awaké déwé.”
Geger Seorang Pegawai Museum Pajang Karya Seninya Dekat Lukisan Legendaris
Seorang pegawai museum seni Pinakothek der Moderne di Munich, Jerman, diam-diam menggantungkan lukisannya sendiri di samping karya Pablo Picasso atau Franz tanpa izin itu
